sábado, 16 de marzo de 2013

LUZ POZO GARZA


Paisaxe túa

Son unha ponla túa, mesmamente,
xesta amantiña no serán do peito, 
regueiro novo, onde os peixes cantan,
chúvia da tua man amorosiña.
Maino, ventiño maino pola herba
da túa claridade de paxaros,
somente neste aire, nesta música,
vivirei, toda espida, coma unha árbore. 




Paisaje tuyo

Soy una rama tuya, mismamente, 
retama amante en la noche del pecho,
río nuevo, donde los peces cantan, 
lluvia de tu mano amorosísima.
Suave, viento suave por la hierba
de tu claridad de pájaros,
solamente en este aire, en esta música,
viviré, toda desnuda, como un árbol. 


No hay comentarios: